بررسی شیوع رادیو گرافیک استئوآرتریت مفصل کارپومتاکارپال اول

چکید ه سابقه و هدف: استئوآرتریت مفصل کارپومتاکارپ اول شایع و ناتوان کننده بوده و با علایم و نشانه های متفاوت و یافت ههای متغیر رادیوگرافیک است. این مطالعه درجهت بررسی نقش سن در ایجاد استئوآرتریت این مفصل انجام شده است تا در تصمیم گیری نهایی برای انجام عمل جراحی تعویض کامل مفصل کمک کننده باشد. مواد و رو شها: تعداد 74 رادیوگرافی دست در افراد بدون درد مفصل شست مطالعه شد و علایم استئوآرتریت شامل: کیست متافیزیال، کاهش فضای سطح مفصلی، استئوفیت و اسکلروز ساب کندرال ثبت شد. سن بیماران به گرو ههای سنی زیر 20 سال، 40 20- ، 60 40- و بالای 60 سال تقسیم بندی شد. آمار به دست آمده توسط نرم افزار spss آنالیز شد و اختلاف آن با P value کمتر از 05 / 0 معنی دار است. یافت هها: علایم رادیوگرافیک استئوآرتریت مفصل کارپومتاکارپ اول د رسن زیر 20 سال مشاهده نشد. درگروه سنی 20 تا 40 سال یک مورد، بین 40 تا 60 سال 3 مورد خفیف، 1 مورد شدید و در بالای 60 سال 3 مورد خفیف و 4 موردشدید ثبت شد. بحث و نتیجه گیری: شیوع علایم رادیو لوژیک استئو آرتریت مفصل کارپورمتاکارپ اول با افزایش سن بالا م یرود ( 05 / P<0 )، در سن زیر 20 سال هیچ مورد، بین 40 - 20 حدود 6%، بین 60 - 40 جمعا 30 %، در بالای 60 سال، 35 % افراد دارای حداقل یکی از علایم رادیولوژیک فوق می باشند. استئوآرتریت این مفصل به عنوان یک روند پیری قابل پیش بینی بوده و داشتن علایم رادیولوژیک دلالت بر بیماری مفصل نداشته و نیازمند پیگیری و درمان نمی باشد.